کار پاره وقت در دبی
دبی، با شهرت جهانی خود به عنوان یکی از مراکز اقتصادی و تجاری برجستهی دنیا، این شهر مقصدی جذاب برای کارجویان جهت کار پاره وقت در دبی از سراسر جهان است. با پیشرفتهای چشمگیر در زیرساختها و امکانات شهری، این شهر به یکی از مقاصد محبوب برای افرادی تبدیل شده که به دنبال فرصتهای شغلی و کار پاره وقت در دبی هستند. این نوع از اشتغال، به ویژه برای مادران، دانشجویان و افراد بازنشسته، فرصتهای بسیاری را فراهم میآورد تا بتوانند با انعطافپذیری بیشتری بین زندگی شخصی و حرفهای خود تعادل برقرار کنند.
در این مقاله، به بررسی مزایا و چالشهای کار پاره وقت در دبی میپردازیم و قوانین و مقرراتی را که برای اخذ مجوز کار پارهوقت باید رعایت شوند، مرور میکنیم. همچنین به نقش وزارت منابع انسانی و بومیسازی در مدیریت و نظارت بر این نوع اشتغال پرداخته و نکات مهمی را که کارجویان جهت کار پاره وقت در دبی و کارفرمایان باید در نظر داشته باشند، توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید تا نگاهی جامع به دنیای کار پاره وقت در دبی بیندازیم و فرصتها و محدودیتهای این نوع اشتغال را بررسی کنیم.
تاییدیه از کارفرمای اصلی برای کار پاره وقت در دبی
آیا میخواهید به صورت پارهوقت کار کنید اما نگرانید که این کار چه تاثیری بر شغل فعلی شما خواهد داشت؟ وزارت منابع انسانی به کارمندان ساکن امارات پیرامون شرایط قرارداد پارهوقت اطلاعاتی ارائه داده است تا به آنها کمک کند حقوق کاری خود را بشناسند.
از طریق این سیستم کاری، شما میتوانید بدون نیاز به تایید کارفرمای اصلی خود یا هر کارفرمای دیگری، برای بیش از یک کارفرما کار کنید؛ البته به شرطی که ساعات کاری جهت کار پاره وقت در دبی پس از دریافت مجوز کمتر از ۲۰ ساعت در هفته نباشد تا اطمینان حاصل شود که بر اساس مقررات استخدامی وزارتخانه همچنان وظایف خود را انجام میدهید.
فرصتهای شغلی پارهوقت در امارات
به گفتهی مشاورین استخدام، کار پاره وقت در دبی برای مادران و متخصصان ارشد بازنشسته، بسیار کمککننده بودهاند. یکی از شرکای بخش مدیریت آژانس مشاوره منابع انسانی میندفیلد گفت که بیشتر مشاغل پارهوقت در زمینههای طراحی وب، کپیرایتینگ و حسابداری هستند.
از ۲ فوریه ۲۰۰۲، قانون کار جدید امارات به ساکنان این کشور اجازه داده است تا در کنار شغلهای اصلی خود، به مشاغل پارهوقت نیز بپردازند. افراد میتوانند بدون نیاز به تایید اولیه کارفرمای اصلی خود، یک شغل دوم اختیار کنند. تنها پیشنیاز، دریافت یک ویزای کار موقت از اداره منابع انسانی و بومیسازی است.
مدیر عامل پلام جابز، یک شرکت مشاوره منابع انسانی، جستجوی اجرایی و مشاوره تحول کسب و کار در دبی، اظهار کرد که مشاغل نیمه وقت بیشتر اوقات مسئولیتهای فصلی مانند مهمانیدهی، فروش، ارزیابی خدمات و خردهفروشی را در بر میگیرند. اما او توضیح داد که این نوع کارها در منطقه به عنوان یک گزینه جذاب محسوب نمیشوند، زیرا بیشتر مردم به کارهای تمام وقت عادت دارند.
وی افزود: دولت امارات برای افراد ویزاهای موقت فراهم کرده است، اما برای بسیاری از کشورها این گزینه مقرون به صرفه نیست زیرا بسیاری از کسبوکارها به نیروی کار تمام وقت نیاز دارند. همچنین برخی از مهاجران نیز به دنبال کارهای تمام وقت هستند.
او افزود که اکثر شرکتها دنبال افرادی برای کار تماموقت یا کارآموزی هستند که البته دومی گزینه ارزانتری نسبت به استخدام یک فرد با تجربه است.
تعداد ساعات مجاز برای کار پارهوقت
دکتر ابراهیم البنا، مدیر عامل ‘وکلا و مشاورین قانونی ابراهیم البنا’، در مصاحبه با گلف نیوز درباره قراردادهای کار پاره وقت در دبی توضیح داد که تعداد ساعات کار به صورت پارهوقت باید کمتر از تعداد ساعات کار به صورت تماموقت باشد. با این حال، به گفته او، هیچ تعداد دقیقی برای ساعات کار هفتگی وجود ندارد که به صورت قانونی در استخدام پارهوقت لحاظ شود.
در واقع حکم وزارتخانهای شماره ۳۱ سال ۲۰۱۸ در مورد معرفی قراردادهای استخدام پارهوقت، کار پارهوقت رو به عنوان شغلی با “ساعات کاری کمتر از ساعات کارهای معمولی (هشت ساعت در روز)” تعریف میکند که در آن “کارمند میتواند برای بیش از یک کارفرما کار کند.”
با این حال، مهمه که به چند نکته دیگه هم توجه داشته باشیم:
- حداقل ساعات کار: در حالی که حکم وزارتخانه حداقل تعداد ساعات رو برای کار پاره وقت مشخص نمیکنه، قوانین دیگه ای ممکنه در این زمینه اعمال بشه. به عنوان مثال، قانون کار در کشورتون ممکنه حداقل تعداد ساعاتی رو که یک کارمند در هفته میتونه کار کنه رو تعیین کنه.
- حقوق و مزایا: کارمندان پاره وقت هم مثل کارمندان تمام وقت، حق برخورداری از حقوق و مزایای پایه رو دارن، از جمله حداقل دستمزد، مرخصی استعلاجی و مرخصی سالانه. با این حال، ممکنه واجد شرایط دریافت برخی از مزایای دیگه، مثل بیمه درمانی یا طرح بازنشستگی نباشن.
- برنامه کاری: برنامه کاری یک کارمند پاره وقت باید توسط کارفرما و کارمند توافق بشه. این برنامه باید شامل تعداد ساعات کاری در هفته، روزها و ساعات کاری و هر گونه استراحت یا مرخصی باشه.
دکتر ابراهیم ادامه داد که “بند ۳ قانون کار امارات بیان میدارد حداقل تعداد ساعات کار برای کارفرمای اصلی ۲۰ ساعت در هفته است.” حداکثر تعداد ساعات کار نیز باید متناسب با قانون کار امارات باشد.
شرایط اخذ مجوز کار پارهوقت
احمد النجار، شریک مدیریتی ‘النجار و شرکا’، در مصاحبه با گلف نیوز درباره مجوز کار پارهوقت توضیح داد که چه کسانی میتوانند این مجوز را دریافت کنند. او گفت که مختصر شرایط اخذ مجوز کار پاره وقت:
- ملیت: همه ملیتها میتوانند درخواست مجوز کنند.
- سن: متقاضی باید بالای ۱۸ سال سن داشته باشد.
- مدارک: پاسپورت معتبر با حداقل ۶ ماه اعتبار و ویزای اقامتی معتبر
محدودیتهای کلیدی کار پاره وقت در ایران در مقایسه با کار پاره وقت در دبی
یکی از محدودیتهای اصلی کار پاره وقت در ایران، تناسب رشته تحصیلی، تخصص و تجربه متقاضی با شغل مورد نظر و همچنین فعالیت شرکت مربوطه است. به این معنا که شرکتها فقط مجاز به استخدام افراد دارای مدارک و مهارتهای مرتبط با زمینه فعالیت خود به عنوان کارمند پاره وقت هستند.
برای مثال، شرکتی که در حوزه معاملات و دلالی فعالیت میکند، فقط میتواند متقاضیانی را که دارای تخصص و تحصیلات مرتبط در این زمینه هستند به عنوان فروشنده پاره وقت استخدام کند. این امر تضمین میکند که کارمندان پاره وقت از دانش و مهارت لازم برای انجام وظایف محوله به طور موثر برخوردار باشند.
توجه به این نکته ضروری است که این فقط یکی از محدودیتهای کار پاره وقت در ایران است. سایر محدودیتها شامل مواردی مانند حداقل سن، داشتن مجوز کار معتبر و رعایت قوانین مربوط به کار پاره وقت توسط کارفرمایان میشود.
نگرانیهای مربوط به کار برای رقبا
احمد النجار همچنین توضیحاتی درباره چگونگی رسیدگی وزارتخانه به نگرانیهای مربوط به بحثهای رقابتی ارائه داد و شفافسازی کرد که این نهاد معیارهای خاصی برای صدور مجوز کار پارهوقت دارد. او گفت: “به باور من چنین ترسی اصلاً موجه نیست. وزارت منابع انسانی در زمان بررسی درخواستنامهی کارمندان ثبتشده و خواهان مجوز کار پاره وقت در دبی، به عنوان شغلی و پیشهی کارمند و شرکت اسپانسرش دسترسی دارد. در صورتی که شرایط رقابت و/یا تضاد منافع وجود داشته باشد، در اغلب موارد درخواستنامه به کلی رد میشود تا از کارفرمای تماموقت اصلی حمایت شود.”
این نکته را نیز به یاد داشته باشید که استخدام کارمند برای کار پاره وقت در دبی از سوی یک شرکت، بدون داشتن مجوز لازم، بر اساس قانون قابل مجازات است. با توجه به حکم شماره ۲ سال ۲۰۰۷ قانون فدرال، اگر یک فرد خارجی بدون داشتن مجوز رسمی، برای یک شرکت دیگر کار کند، شرکت استخدامکننده ممکن است با جریمه ۵۰,۰۰۰ درهم مواجه شود و در صورت تکرار تخلف، مجازات افزایش خواهد یافت.
سخن آخر
کار پاره وقت در دبی، با وجود فرصتهای متنوع و جذاب، گزینهای عالی برای افرادی است که به دنبال انعطافپذیری بیشتری در کار و زندگی خود هستند. این نوع اشتغال به ویژه برای مادران، دانشجویان، و افراد بازنشسته مزایای فراوانی دارد و به آنها امکان میدهد تا بدون فدا کردن زندگی شخصی خود، به اشتغال و کسب درآمد بپردازند. با وجود چالشهای قانونی و نیاز به رعایت مقررات مشخص، کار پاره وقت در دبی میتواند یک تجربه مثبت و سازنده باشد که به توسعه مهارتها و افزایش فرصتهای شغلی کمک میکند.
سوالات متداول
۱. آیا همه افراد میتوانند در دبی به صورت پارهوقت کار کنند؟
بله، تمامی ملیتها میتوانند مجوز کار پارهوقت کسب کنند. برای کسانی که میخواهند در یک کشور خارجی کار کنند، تنها شرایط لازم این است که بالای ۱۸ سال سن داشته باشند، دارای پاسپورت معتبر با اعتبار بیش از ۶ ماه و ویزای اقامتی معتبر باشند.
۲. آیا برای کار پارهوقت نیاز به تاییدیهی کارفرمای اصلی است؟
خیر، بر اساس قوانین، نیازی به تاییدیهی کارفرمای اصلی برای کار پارهوقت نیست. اما کارفرمای دوم باید از وزارت منابع انسانی مجوز کار پارهوقت دریافت کند.
۳. هزینهی اخذ مجوز کار پارهوقت چقدر است؟
هزینهی مجوز کار پارهوقت شامل یک هزینهی ثبت درخواست به مبلغ ۱۰۰ درهم و یک هزینهی تاییدیه به مبلغ ۵۰۰ درهم میشود.
۴. آیا میتوان همزمان برای بیش از یک کارفرما کار پارهوقت داشت؟
بله، بر اساس قوانین، امکان کار همزمان برای بیش از یک کارفرما وجود دارد، مشروط بر این که تمامی مجوزهای لازم از وزارت منابع انسانی اخذ شده باشد و تضاد منافع وجود نداشته باشد.
۵. چه نوع مشاغلی برای کار پارهوقت در دبی وجود دارد؟
بیشتر مشاغل پارهوقت در زمینههای طراحی وب، کپیرایتینگ، حسابداری، مهمانداری، فروشندگی و خدمات خردهفروشی وجود دارند.
۶. چه مدارکی برای درخواست مجوز کار پارهوقت لازم است؟
برای درخواست مجوز کار پارهوقت، مدارکی مانند پاسپورت معتبر، ویزای اقامتی معتبر، و قرارداد پارهوقت امضا شده نیاز است. همچنین کارمند باید در دستهبندیهای شغلی رده ۱، ۲ یا ۳ قرار بگیرد.